Na przełomie XVIII i XIX w. pojawili się w Tatrach badacze, naukowcy, pisarze, malarze pochodzenia polskiego, niemieckiego i nawet angielskiego. Góry dobrze znane dla pasterzy, baców wzbudzały podziw i zachwyt przybywających tu gości. Zasługę popularyzacji Tatr po polskiej stronie oddał Stanisław Staszic, który zwiedzał góry w 1804 i 1805 roku, i napisał swoją pracę na temat ich geologii. W pierwszych latach XIX w. rozpoczął się okres wzmożonego ruchu turystycznego, wśród wielu niemieckojęzycznych gości, których po zaborach przybywało tu wielu także powstająca polska inteligencja zaczęła dostrzegać walory estetyczne piękna Tatr. Z roku na rok przybywało gości wiedzionych potrzebą przebywania z górską przyrodą. W 1811 roku Tatry odwiedził gubernator Galicji Piotr Goess, który zachwycał się Doliną Gąsienicową. Dostrzeżono również potrzebę wybudowania dróg wiodących z myślenic do Nowego targu i dalej na południe od Szaflar do Zakopanego, z Poronina do Bukowiny, z Bukowiny przez Łysą Polanę i do Morskiego Oka. Prace te do końca lat dwudziestych zostały zrealizowane. Największa popularnością cieszyły się Hala Gąsienicowa, Dolina Kościeliska i w szczególności Morskie Oko, które dzięki udostępnieniu, po wybudowaniu drogi stało się głównym celem tatrzańskich wypraw celem. W lipcu 1806 roku odwiedził Tatry arcyksiąże Józef Antoni wraz z siedemnastoma węgierskimi magnatami. W 1808 roku Stefan Fonszalaj wraz z urzednikami austriajackimi odwiedził Morskie oko. W 1809 roku rosyjski porucznik Iwanowski . W 1811 roku Borkowski Emanuel Lipowski. W 1813 roku przybył tu proboszcz mowego Targu ks. Ignacy Machajski w towarzystwie proboszcza Nowego Sącza ks. Bajera. O ile przeważali w pierwszej fazie ruch turystyczny wydaje się być domena wysoko urodzonych w drugiej poł. Lat 20 XIX wieku pojawia się już – jak pisze bolesław Chwaściński – trochę mniej znacznych hrabiów. Pojawiają się i też Polacy. W 1824 roku przez Szaflary, Poronin, Bukowinę do Morskiego Oka udaję się Ambroży Grabowski, krakowski księgarz. Wiadomo, że w tym czasie ten piękny zaktek odwiedzali nie tylko Niemcy lecz też Anglicy i jeden Szwajcar. Duży wpływ na rozkład ośrodków turystycznych miała sprzedaż dubr nowotarskich przywatnym właścicelom. Wkrótce w kuźnicki dwór właścicieli zakopiańskich stał się ośrodkiem gdzie mogli przystanąć zmierzający w góry podróżnicy. W 1829 roku po roz pierwszy przybył pod Tatry Ludwik Zejszner. Wszyscy oni czasto o Poroninie wspominali. Do rozwoju turystyki w Poronine w dużym stopniu przyczyniło się powsrtanie w latach 30 ośrodka parafialnego. A także pojawienie się w tym czasie karczmy, o której istnieniu wczesniej się nic nie wsopomina. Poronin zyskał opinie dobrej przystani na dalsza drogę w góry.