Wyobraź sobie, że swymi ukrytymi pod ziemią skarbami, strzeżonymi przez Ducha Gór Rzepióra Szklarska Poręba kwatery rozbudzała wyobraźnię poszukiwaczy złota, ametystów, kryształów górskich. Dzięki bogatym złożom kwarcu i gęstym lasom, zatrzymywała przy sobie hutników szkła, wydmuchujących błyszczące jak lód cuda. Wdziękiem swego krajobrazu oczarowywała malarza Hermanna Hendricha, literata, filozofa i miłośnika przyrody Carla Hauptmanna, jego uhonorowanego literacką Nagrodą Nobla brata Gerharda, rzeźbiarzy słowa Wilhelma Bölschego, Bruno Wille’a, kompozytorkę Annę Teichmüller i wielu, wielu innych, którzy utworzyli w niej artystyczną kolonię, podobną tym, jakie w XIX w. powstały we francuskim Barbizon, niemieckim Worpswede czy Kazimierzu nad Wisłą.

Szklarska Poręba, turystyczne miasteczko położone w Dolinie Kamiennej, u podnóży Karkonoszy i Gór Izerskich, pamięć swej przeszłości zachowała dzięki topograficznym nazwom, legendom, muzeom, odpominającym jej dzieje stowarzyszeniom, jak Sudeckie Bractwo Walońskie, Towarzystwo Izerskie oraz dzięki działającym w niej artystom, zmarłemu w 1970 r. Wlastimilowi Hofmanowi czy wciąż aktywnym twórcom, m.in. grafikowi Krzysztofowi Figielskiemu, zajmującej się ceramiką plastyczce Magdalenie Wrońskiej-Wiater, fotografowi Tomaszowi Olszewskiemu.